Bohater romantyczny jest typem literackim często samotnym i wyobcowanym. Częste niezrozumienie jakie go otacza powoduje, że jest nieakceptowany przez sporą większość. Ogromna namiętność i poczucie winy trzyma go na uboczu.
Bohater romantyczny cechy
Niewątpliwie jest to ktoś niepowtarzalny. Siła namiętności i uczucia sprawia, że jest indywidualistą. Możemy powiedzieć z całą pewnością, że jest to postać zbuntowana, stawająca okoniem do społeczeństwa. Często staje się sprzeczna wobec siebie, a nawet samego Boga. Ogromna potrzeba tworzenia czegoś nowego powoduje, że bezustannie walczy. Nie rozumie społecznej niesprawiedliwości, buntuje się przeciwko złu w ludziach. Nie znosi obojętności świata. Jest to postać wręcz przewrażliwiona, ciągle marząca, z zapędami idealistycznymi. Zawsze i wszędzie skłonna do bezinteresownych poświęceń. Często stawia osobiste szczęście na boku, aby poświęcić się dla wielkiej idei. Ciągle poszukuje inspiracji oraz nowych sposobów na spełnienie. Rozdarcie pomiędzy patriotyzmem a własnym szczęściem jest druzgocące dla tej postaci.
Bohater romantyczny w polskiej literaturze
Bohaterowie romantyczni przedstawiani w literaturze polskiej walczyli o wolność uciskanego narodu. Cechowali się ogromnym patriotyzmem, altruizmem i całkowitą bezinteresownością. Ich sumienia przeżywały swoistą walkę wewnętrzną pomiędzy honorem i zdradą. Kierowały nimi piękne idee, ale do ich zrealizowania używali niemoralnych środków. Odmiennie przedstawiani byli europejscy bohaterowie. Przeżywali swoisty ból istnienia, wzmagał w nich bunt przeciwko sztywnym konwenansom.
Przykłady bohaterów romantycznych
Gustaw był bohaterem IV części Dziadów. Jest osamotnionym poetą o wielkiej wrażliwości. Nikt nie potrafi go zrozumieć, przez co czuje się niezrozumiany. Nieszczęśliwa miłość tylko potęguje jego cierpienie, targając myślami o samobójstwie. Konrad Wallenrod jest wielkim patriotą. Najważniejsze dla niego jest dobro ojczyzny. Cechuje go postawą honorowa, a zdrada ogarnia go obrzydzeniem. W walce o swój kraj, czując, że nie ma szans w otwartym pojedynku, posuwa się do podstępu. Niestety taka sytuacja powoduje u niego chwile zwątpienia i wyrzuty sumienia. Kolejnym bohaterem jest Jacek Soplica w epopei „Pan Tadeusz”. Nieszczęśliwe uczucie, jakim darzy córkę stolnika, który nie wydaje zgody na ich związek, sprawia, iż bohater w akcie rozpaczy zabija jej ojca. Faust to kolejny bohater, tym razem z dramatu Goethego. Ten średniowieczny uczony i alchemik, głodny wrażeń i wiedzy, zawarł pakt z diabłem. Poprzez doświadczenia z Mefistofelesem zrozumiał, ze prawdziwe szczęście nie tkwi w przyjemnościach, ale w pomocy innym. Ten bohater romantyczny charakteryzuje się nienasyceniem, ogromną chęcią przeżywania nowych wrażeń, poszukiwaniem kolejnych inspiracji, a także nowych dróg ku spełnianiu się. Za to Werter, z powieści Goethego, był wzorem do naśladowania, dla młodzieży, czasów romantyzmu. Ten bohater ma dość mieszczańskiej moralności. On także przeżywa nieszczęśliwą miłość w konsekwencji której popełnia samobójstwo.
